پسر 13 ماهو نیمه ی من

تولد 13 ماهگیت با تاخیر مبارک شیر مرد مامان

بالاخره بعد از یه ماه مسافرت و خوشگذرونی خونه ی مامان جون اینا برگشتیم خونمون.از اونجایی که حسابی با خاله فاطمه بازی میکردی تا رسیدیم خون زدی زیر گریه و دلتنگیشو کردی.منم کارم شده بود هی زنگ بزنم به خاله و بگم که برات شعر محبوبتو بخونه تا اروم شب.فسقلی تا صدای خالشو نشنوه اروم نمیشه.

تهران حسابی خوش گذشت ولی نمیدونم این آخریا چرا یهو یه هفته ای مریض شدی.سه تا دکتر بردیمت و هرسه تا هم نظرشون این بود که حالت خوبه و از نظر جسمی چیزیت نیست.

خیلی بهم ریخته بودم همش حال بدت و میدیدم و گریه های نیمه شبت که همه رو بیدار میکردی.

خاله ها و مامان جون هم تا صبح با دایی تابت میدادن تا اروم شی.خلاصه بالاخره یه روز وقتی داشتیم می بردیمت بیمارستان تخصصی کودکان راننده بهمون گفت که هر وقت تو گلوی بچه اش یه چیزی گیر میکنه اون اینطوری میشه.گفت دکترا متوجه نمیشن ولی یه پیرزنی رو میشناسه که درشون میاره.منم با ابنکه باورم نمیشد ولی دل و زدم به دریا و بردیمت پیشش.پیرزنه دست کشید به گلوت و گفت که تونه!یعنی تو گلوت چیزی هست.بعد گفت در بیارم؟منم گفتم اره.به گلوت دست میکشید و تو دماغت مثل جارو برقی یه مکش کوچولو میکرد و توی دهنت تیکه های میوه که خورده بودی میومد.چشمام گرد شده بود از تعجب.تیکه های سیب و خیار که تو گلوت مونده بود و دراورد.تا از اونجا اومدیم خونه تبت قطع شد و حالت خوووووووووووب خدارو شکر.

تهران دایره کلماتت بیشتر شد:

بیا

دایی

علی(اسم دایی)

نم نم(بستنی)

به کلمات قبلی که میگی اضافه شدن.

یه هفته ی آخر هم یه سفر با مامان جون اینا رفتیم شمال و حسابی هم خوش گذشت.با عکسای تولدت برات میذارم پسرگلم.کم کم تاتی هم میکنی ولی هنوز مستقل راه نمیری.6تا دندون داری که بالایی ها درشت و پایینی ها کوچول موچولن عزیزم.من قربون دندون موشیات برم.

آخرای مهر هم باید از شیر بگیرمت فندوقم.دیگه کم کم داداشی یا آبجی کوچولوت اذیت نشه.

خیلی حرفا دارم باهات بزنم.ولی الان حسابی دیروقته و باید بیام کنارت لالا.همین یکی دو روز دیگه با کلی عکس و حرف میام شازده پسر من.

دوستت داریم بی نهایت